Biblia (autor nieznany) - Stary Testament Proroctwo Ozeasza strona nr 1
Liczniki odwiedzin | Księgi gości | Metal Lyrics | Konwerter | Wolne domeny | Informacje o samochodach | Zakupy w UK | | | ebooki | Czytniki e-booków
Archiwum lektur szkolnych zostało powołane do życia w sierpniu 2005 roku, na łamach serwisu prezentuję książki znanych pisarzy, które są szkolnymi lekturami lub są wartościowe (wg mnie). Wszystkie książki są zamieszczone w serwisie w legalny sposób, pisarze, których książki prezentujemy nie żyją już ponad 70 lat i ich dzieła są obecnie dobrem publicznym, które można rozprowadzać bez uiszczania jakichkolwiek opłat. Zapraszam do korzytania z naszego serwisu :) Jest to prawdopodobnie najlepsza biblioteka on-line. Zapraszam do wymiany poglądów / zbiorów literackich pod adresem e-mail: ksiazki(at)ksiazki.metallyrics.pl.
Szkolne lektury / Biblia - autor nieznany / Stary Testament Proroctwo Ozeasza
::-[ poprzedni rozdział :: spis treści :: kolejny rozdział ]-::
TYTUŁ KSIĘGI (1,1)
1 Słowo Pańskie, które się stało do Ozeasza, syna Beerego, za dniOzjasza, Joatana, Achaza, Ezechiasza,królów judzkich, i za dni Jeroboama,syna Joasa, króla izraelskiego.
CZĘĆ I
(1,2 - 3,5)
SYMBOLICZNE PRZEDSTAWIENIE NIEWIERNOCI, KARY I OCALENIA IZRAELA
1
1. ŻONA WSZETECZNA I JEJ DZIECI(I,2 - 2,1). Gomer i jej dzieci, symbole niewierności i kary Izraela (1,2-9). Obietrticaodnowienia Izraela (1,10 - 2,1).
2 Początek mówienia Pana do Ozeasza. I rzekł Pan do Ozeasza : "Idź, pojmij sobie żonę wszetecznicę, a spłódź sobie synów wszetecznych; bo cudzołożąc cudzołożyć będzie ziemia od Pana."
3 I poszedł, a pojął Gomer, córkę Debelaima ; i poczęła, i porodziła mu syna.
4 I rzekł Pan do niego : "Nadaj mu imię Jezrahel; bo jeszcze trochę, a nawiedzę krew Jezrahela nad domem Jehu i uczynię, że ustanie królestwo domu izraelskiego.
5 A dnia owego złamię łuk Izraela w dolinie Jezralel."
6 A poczęła jeszcze i porodziła córkę. I rzekł mu : "Nadaj jej imię "Bez miłosierdzia," bo nie zmiłuję się więcej nad domem Izraelskim,ale całkiem zapomnę o nich.
7 A nad domem Judy żmiłuję się i zbawię ich w Panu; Bogu ich; a nie zbawię ich przez łuk i przez miecz, i przez wojnę,i przez konie; i przez jezdnych "
I odkarmiła tę, która była "Bez miłosierdzia," a poczęła i porodziła syna.
9 I rzekł : "Nadaj mu imię "Nie lud mój," bo wy nie jesteście ludem moim, a ja nie będę waszym.
10- I będzie liczba synów izraelskich jak piasek morski, który jest bez miary i policzony nie będzie. A będzie : na miejscu, gdzie im powiedzą: "Nie lud mój wy," będą im mówić: "Synowie Boga żyjącego."
1l I zgromadzą się synowie judzcy i synowie izraelscy razem, a ustanowią sobie głowę jedną i wyjdą z ziemi; bo wielki dzień Jezrahela.
2
1 Mówcie braciom waszym: "Lud mój," a siostrze waszej: "Miłosierdzia dostąpiła."
2. WYJANIENIE SYMBOLU (2,2-24). Odrzucenie Izcaela (2-4); ukaranie jego niewdzięczności (5,8-13); obrzydzenie kultu bałwanów (6-7). Bóg przyjmuje Izraela z miłością (14-17). Nowe przymiecze i błogosławieństwo (1 8-24).
2 "Sądźcie matkę waszą, sądźcie; bo ona nie żona moja, i ja nie mąż jej.Niech odejmie wszeteczeństwa swe od oblicza swego i cudzołóstwa swe spośród piersi swoich;
3 abym jej snadź nie rozebrał do naga i nie postawił jej wedle dnia narodzenia jej, i nie uczynił jej jak pustynię, i nie postawił jej jak żiemię bezdrożną, i nie umorzył jej pragnieniem:
4 I nad synami też jej nie zmiłuję się, bo synami wszeteczeństwa są.
5 - Bo wszeteczeństwa popełniała matka ich, hańbą się okryła ta, która ich poczęła; bo mówiła: "Pójdę za miłośnikami moimi, którzy mi dają chleb i wodę moją, wełnę moją i len mój, oliwę moją i napój mój."
6 - Przeto oto ja zagrodzę drogę twoją cierniem i zagrodzę ją murem,i ścieżek swych nie znajdzie.
7 I pójdzie za miłośnikami swymi, a nie dogoni ich i szukać ich będzie, a nie znajdzie. I powie : "Pójdę i wrócę się do męża mego pierwszego, bo mi lepiej było natenezas, niźli teraz."
8 - A ona nie wiedziała, że ja jej dałem zboże i wino i oliwę, i srebra namnożyłem jej i złota, które obrócił na Baala.
9 Przeto wrócę się, a zabiorę zboże moje czasu swego i wino moje czasuswego, i wyzwolę wełnę moją i len mój, który okrywały sromotę jej.
10 A teraz odkryję głupotę jej przed oczyma miłośników jej, a nikt nie wydrze jej z ręki mojej;
11 i uczynię, że ustanie wszelkie wesele jej, uroczyste święto jej, nów jej, sabat jej i wszystkie święte czasy jej.
12 I zepsuję winnicę jej i figi jej, o których mówiła : "Moje to zapłaty, które mi dali miłośnicy moi," i uczynię ją lasem, i będzie ją jeść zwierz polny.
13 I nawiedzę ją za dni Baalów, którym kadzidła zapalała i stroiła się nausznicą swą i klejnotami swymi, chodziła za miłośni
następna strona
::-[ poprzedni rozdział :: spis treści :: kolejny rozdział ]-::
|