Biblia (autor nieznany) - Stary Testament 1 Księga Królewska strona nr 1

CZʌC 1 (1,1 - 11,43)


SALOMON





I. Początki rządów,Salomona.


(1,1 - 4,34)


1. STAROŒĆ DAWIDA; ABISAG (1,1-4).





1


I 1 A król Dawid zestarzał się i miał wiele dni wieku; a choć go okrywano szatami, nie zagrzewał się.


2 Rzekli mu tedy słudzy jego: "Poszukajmy królowi, panu naszemu, młodej panienki, niech stoi przed królem i okrywa go, i śpi na łonie jego, a zagrzewa króla, pana naszego."


3 A tak szukali panienki pięknej we wszystkich granicach izraelskich i znaleźli Abisag Sunamitkę, i przywiedli ją do króla.


4 A była to panienka bardzo piękna i sypiała z królem, i służyła mu, ale król jej nie poznał.





2. SPRZYSIĘŻENIE ADONIASA (1,5-10). Adonias dąży do osiągnięcia tronu (5-6); jego stronnicy (7-8); uczta koło źródła Rogel (9-10).





5 Lecz Adonias, syn Haggity, wynosił się mówiąc: "Ja będę królował." I nasprawiał sobie wozów i jezdnych, i pięćdziesięciu mężów, którzy by biegali przed nim.


6 A nie skarcił go nigdy ojciec jego mówiąc: "Czemużeś to uczynił?" A był i ten bardzo piękny, wtóry syn po Absalomie.


7 A miał zmowę z Joabem, synem Sarwii, i z Abiatarem kapłanem, którzy pomagali stronnictwu Adoniasa.


8 Lecz Sadok kapłan i Banajas, syn Jojady, i Natan prorok, i Semej, i Rej, i moc wojska Dawidowego nie trzymała z Adoniasem.


9 A tak nabił Adonias baranów i cielców, i wszelakiego bydła tłustego u kamienia Zohelet, który był blisko źródła Rogel, i wezwał wszystkich braci swych, synów królewskich, i wszystkich mężów judzkich, sług królewskich.


10 Lecz Natana proroka i Banajasa, i wszystkich mocarzów, i Salomona, brata swego, nie wezwał.





3. DAWID NAZNACZA SALOMONA NA SWEGO NASTĘPCĘ (1,11-53). Natan zachęca Betsabeę, by przypomniała Dawidowi obietnicę, daną na korzyść Salomona (11-14); jej rozmowa z królem (15-21); Natan osobiście wstawia się u króla (22-27) i uzyskuje zgodę (28-31). Namaszczenie Salomona w Gihonie (32-40). Adonias dowiaduje się o wszystkim (41-48); Salomon obiecuje mu życie, jeżeli będzie wierny (49-53).





11 I rzekł Natan do Betsabee, matki Salomona: "Czy słyszałaś, że królem został Adonias, syn Haggity, a pan nasz Dawid o tym nie wie?


12 Przeto teraz pójdź, przyjmij radę ode mnie, a zachowaj duszę swoją i syna twego Salomona.


13 Idź, a wnijdź do króla Dawida, i powiedz mu: Czyś ty, panie mój, królu, nie przysiągł mnie, słudze twojej, mówiąc: Salomon, syn twój, będzie królował po mnie i on będzie siedział na stolicy mojej? Czemuż tedy królem jest Adonias?


14 A gdy jeszcze tam będziesz mówić z królem, ja przyjdę za tobą i dopełnię słów twoich."


15 A tak weszła Betsabee do króla na pokój; a król się bardzo zestarzał i Abisag Sunamitka posługiwała mu.


16 Nachyliła się Betsabee i pokłoniła się królowi. Król rzekł do niej:


17 "Czego chcesz ?" Ona odpowiadając rzekła: "Panie mój, tyś przysiągł przez Pana, Boga twego, słudze twojej: Salomon, syn twój, będzie królował po mnie i on siedzieć będzie na stolicy mojej.


18 A teraz oto Adonias jest królem, o czym ty, królu, panie mój, nie wiesz.


19 Nabił wołów i bydła tłustego, i baranów bardzo wiele, i wezwał wszystkich synów królewskich i Abiatara kapłana, i Joaba, hetmana rycerstwa; lecz Salomona, sługi twego, nie wezwał.


20 A jednak, panie mój królu, na ciebie się oglądają oczy wszystkiego Izraela, żebyś im oznajmił, kto ma siedzieć na stolicy twojej, królu, panie mój, po tobie.


21 I stanie się, gdy zaśnie pan mój król z ojcami swymi, ja i Salomon, syn mój, będziemy grzesznymi."


22 A gdy ona jeszcze mówiła z królem, Natan prorok przyszedł.


23 I oznajmili królowi mówiąc: "Idzie Natan prorok." A gdy wszedł przed oczy królewskie i pokłonił się mu twarzą do ziemi, rzekł Natan:


24 "Panie mój królu, czyś ty rzekł: Adonias niech króluje po mnie, i on niechaj siedzi na stolicy mojej?


25

następna strona