Biblia (autor nieznany) - Nowy Testament List do Efezjan strona nr 1

Wstęp.


(1,1-2)





Paweł, z woli bożej apostoł Jezusa Chrystusa wszystkim świętym, którzy


są w Efezie i wiernym w Chrystusie Jezusie:


2 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.





CZʌC I. DOGMATYCZNA


(1,3 - 3,21)





WYCHWALA BOGA ZA ODKUPIENIE.





3 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelakim błogosławieństwem duchowym w niebie w Chrystusie,


4 jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli świętymi i niepokalanymi przed oczyma jego w miłości.


5 I on nas przeznaczył dla siebie na przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli,


6 dla uwielbienia przesławnej łaski swojej, którą nas obdarzył w umiłowanym Synu swoim.


7 W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów według bogactw łaski jego,


8 która nader obfitowała w nas we wszelkiej mądrości i roztropności,


9 aby nam oznajmił tajemnicę swej woli, według upodobania swego, przez które postanowił,


10 żeby w zarządzonej pełności czasów odnowić wszystko w Chrystusie, co jest na niebie i co na ziemi - w nim,


11 w którym i my losem wezwani jesteśmy, przeznaczeni według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według rady woli swojej,


12 abyśmy byli na uwielbienie chwały jego, my, którzyśmy przedtem nadzieję pokładali w Chrystusie.


13 W nim i wy, gdy usłyszeliście słowo prawdy (ewangelię zbawienia waszego), w niego też uwierzywszy, jesteście naznaczeni pieczęcią Ducha Œwiętego obiecanego,


14 który jest zadatkiem dziedzictwa naszego, na odkupienie nabytych ku uwielbieniu chwały jego.





PROSI O ŁASKI DLA EFEZJAN.





15 Dlatego i ja, usłyszawszy o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości ku wszystkim świętym,


16 nie przestaję dziękować za was, pamiętając o was w modlitwach moich,


17 aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia dla poznania jego:


18 oświecone oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja wezwania jego i jak przebogata chwała dziedzictwa jego w świętych


19 i jak jest przeogromna wielkość potęgi jego względem nas, którzy wierzymy, dzięki skuteczności potężnej mocy jego,


20 którą okazał w Chrystusie, wzbudziwszy go z martwych i posadziwszy po prawicy swojej w niebie,


21 ponad wszelką zwierzchnością i władzą i mocą i panowaniem i wszelkim imieniem, które jest rozgłośne nie tylko w tym wieku, lecz także w przyszłym.


22 I "wszystko poddał pod jego nogi," a jego ustanowił głową nad całym kościołem,


23 który jest ciałem jego i pełnością tego, który się dopełnia przez wszystko we wszystkich.





2


UMARLI GRZECHOM, ŻYJEMY PRZEZ CHRYSTUSA.





1 I Was, którzyście byli umarli przez występki i przez grzechy wasze,


2 jakim ongiś oddawaliście się według biegu świata tego, według księcia mocy niebieskiej, tego ducha, który teraz działa w synach niewierności.


3 Między nimi i my wszyscy żyliśmy kiedyś w pożądliwościach ciała naszego spełniając zachcianki ciała i myśli i byliśmy z natury synami gniewu, jak i inni.


4 Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla zbytniej miłości swojej, którą nas umiłował,


5 i gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas wespół w Chrystusie (którego łaską jesteście zbawieni)


6 i wskrzesił nas wespół i wespół posadził na niebie w Chrystusie Jezusie,


7 aby w nadchodzących wiekach okazać obfite bogactwa łaski swojej, w dobroci względem nas w Chrystusie Jezusie.


8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę i to nie z was, bo jest darem bożym;


9 nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.


10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych uczynków, które Bóg przygotował, abyśmy je wypełniali.<

następna strona