Biblia (autor nieznany) - Nowy Testament Ewangelia według św. Jana strona nr 2

poprzednia strona

ę, i ujrzawszy ich za sobą idących, rzekł im: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co przetłumaczone znaczy: Nauczycielu), gdzie mieszkasz?


39 Rzekł im: Pójdźcie, a zobaczcie.


Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszka, i zostali przy nim tego dnia; a było około dziesiątej godziny.


40 Był zaś Andrzej, brat Szymona Piotra, jednym z dwóch, którzy słyszeli byli od Jana, i poszli za nim.


4l Ten znalazł najpierw Szymona, brata swego, i rzecze mu: Znaleźliśmy Mesjasza (co przetłumaczone znaczy Chrystus).


42 I przyprowadził go do Jezusa.


Jezus zaś wejrzawszy nań rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jony; ty będziesz nazwany Kefas (co się wykłada: Opoka).





POWOŁANIE NATANAELA.





43 Nazajutrz chciał udać się do Galilei, i znalazł Filipa.


I rzecze mu Jezus: Pójdź za mną.


44 A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.


45 Znalazł Filip Natanaela, i rzecze mu: Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.


46 I rzekł mu Natanael: Czy z Nazaretu może być co dobrego? Rzecze mu Filip: Pójdź, a zobacz.


47 Ujrzał Jezus Natanaela, idącego, ku sobie, i rzecze o nim: Oto prawdziwie izraelita, w którym nie ma zdrady.


48 Rzecze mu Natanael: Skądże mnie znasz? Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Pierwej, niż cię Filip zawołał, gdy byłeś pod figą, widziałem cię.


49 Odpowiedział mu Natanael, i rzekł: Rabbi, tyś jest Syn Boży, tyś jest król Izraela.


50 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Żem ci powiedział: Widziałem cię pod figą, wierzysz; większe, niż te, rzeczy ujrzysz.


51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam: Ujrzycie niebo otwarte i Aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.





2


CUD W KANIE GALILEJSKIEJ.





1 A dnia trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Galilejskiej; a była tam matka Jezusowa.


2 Wezwany też był na gody i Jezus i uczniowie jego.


3 A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.


4 I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja.


5 Rzecze matka jego sługom: Cokolwiek wam powie, czyńcie.


6 Było tam ze sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla oczyszczenia żydowskiego, mieszczących w sobie każda po dwa albo trzy wiadra.


7 Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą.


I napełnili je aż do wierzchu.


8 I rzecze im Jezus: Zaczerpnijcie teraz, i zanieście gospodarzowi wesela.


I zanieśli.


9 A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która stała się winem, a nie wiedział, skądby było (lecz wiedzieli słudzy, którzy wodę czerpali), woła oblubieńca gospodarz wesela,


10 i rzecze mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją, wtedy podlejsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż do tego czasu!


11 Ten początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego.


12 Potem zstąpił do Kafarnaum, on i matka jego, i bracia jego i uczniowie jego; i zabawili tam niewiele dni.





B. PIERWSZY POBYT W JERUZALEM I W JUDEI (2,13 3,36)





WYRZUCENIE KUPCZĄCYCH Z ŒWIĄTYNI.





13 A była blisko Pascha żydowska, i poszedł Jezus do Jerozolimy.


14 I znalazł w świątyni sprzedających woły i owce i gołębie, i bankierów siedzących.


15 A uczyniwszy jakby bicz z powrózków, wyrzucił wszystkich z świątyni, owce też i woły, a pieniądze bankierów rozsypał, i stoły poprzewracał.


16 A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupiectwa.


17 I wspomnieli uczniowie jego, że jest napisane: "Żarliwość o dom twój pożera mnie."


18 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Jakiż znak ukazujesz nam, że to czynisz?


19 Opowiedział Jezus, i rzekł im: Rozwalcie tę świątynię, a w trzech dniach ją postawię.


następna strona