Pan Tadeusz (Adam Mickiewicz) - Księga Trzecia: "Umizgi" strona nr 1

Treść

Wyprawa Hrabi na sad. - Tajemnicza nimfa gęsi pasie. - Podobieństwo grzybobrania do przechadzki cieniów elizejskich.- Gatunki grzybów. - Telimena w Świątyni dumania. - Narady tyczące się postanowienia Tadeusza. - Hrabia pejzażysta. - Tadeusza uwagi malarskie nad drzewami i obłokami. - Hrabiego myśli o sztuce. - Dzwon. - Bilecik. - Niedźwiedź, Mospanie!



        Hrabia wracał do siebie, lecz konia wstrzymywał,

        Głową coraz w tył kręcił, w ogród się wpatrywał;

        I raz mu się zdawało, że znowu z okienka

        Błysnęła tajemnicza, bieluchna sukienka,

        I coś lekkiego znowu upadło z wysoka,

        I przeleciawszy cały ogród w mgnieniu oka,

        Pomiędzy zielonymi świeciło ogórki:

        Jako promień słoneczny, wykradłszy się z chmurki,

        Kiedy śród roli padnie na krzemienia skibę

10 Lub śród zielonej łąki w drobną wody szybę.

        Hrabia zsiadł z konia, sługi odprawił do domu,

        A sam ku ogrodowi ruszył po kryjomu;

        Dobiegł wkrótce parkanu, znalazł w nim otwory

        I wcisnął się po cichu, jak wilk do obory;

        Nieszczęściem, trącił krzaki suchego agrestu.

        Ogrodniczka, jak gdyby zlękła się szelestu,

        Oglądała się wkoło, lecz nic nie spostrzegła;

        Przecież ku drugiej stronie ogrodu pobiegła.

        A Hrabia bokiem, między wielkie końskie szczawie,

20 Między liście łopuchu, na rękach, po trawie,

        Skacząc jak żaba, cicho, przyczołgał się blisko,

        Wytknął głowę, i ujrzał cudne widowisko.

        W tej części sadu rosły tu i ówdzie wiśnie,

        Śród nich zboże w gatunkach zmieszanych umyślnie:

        Pszenica, kukuruza, bób, jęczmień wąsaty,

        Proso, groszek, a nawet krzewiny i kwiaty.

        Domowemu to ptastwu taki ochmistszyni

        Wymyśliła ogródek: sławna gospodyni,

        Zwała się Kokosznicka, z domu Jendykowi-

30 czówna; jej wynalazek epokę stanowi

        W domowym gospodarstwie; dziś powszechnie znany,

        Lecz w owych czasach jeszcze za nowość podany,

        Przyjęty pod sekretem od niewielu osób,

        Nim go wydał kalendarz, pod tytułem: Sposób

        Na jastrzębie i kanie, albo nowy środek

        Wychowywania drobiu - był to ów ogrodek.

        Jakoż zaledwie kogut, co odprawia warty,

        Stanie i nieruchomie dzierżąc dziób zadarty,

        I głowę grzebieniastą pochyliwszy bokiem,

40 Aby tym łacniej w niebo mógł celować okiem,

        Dostrzeże wiszącego jastrzębia śród chmury,

        Krzyknie: zaraz w ten ogród chowają się kury,

        Nawet gęsi i pawie, i w nagłym przestrachu

        Gołębie, gdy nie mogą schronić się na dachu.

        Teraz w niebie żadnego nie widziano wroga,

        Tylko skwarzyła słońca letniego pożoga,

        Od niej ptaki w zbożowym ukryły się lasku;

        Tamte leżą w murawie, te kąpią się w piasku.

        Śród ptaszych głów sterczały główki ludzkie małe,

50 Odkryte; włosy na n

następna strona